Kederli bir İstanbul hikâyesi

İstanbul Kırmızısı kederli bir hikâye

"İstanbul Kırmızısı..." 

En sevdiğim, aşık olduğum renk kırmızının İstanbul'la çok fazla ilgisini kuramıyorum; filmde ana karakterlerden Deniz'in cep telefonunun, annesine sürdüğü ojenin, boğaza nazır yalının boyasının ve Yusuf'un giydiği ceketin renginin kırmızı olması dışında soyut veya somut olarak üzerinde durabileceğimiz bir kırmızılık yok.

Öğretilmiş bir mutluluk biçimi olamaz

Mutluluk bir anlıktır 

Mutluluk uzun boylu bir kavram değil... çok kısa anlarda yakalanır; önemli olan mutlu olduğunuzu farketmektir. Şayet fark ediyorsanız mutlu olursunuz; edemiyorsanız mutluluğunuzu ıskalamış olursunuz. Bundandır ki sürekli mutluluk yoktur. Anlara tabî bir kavramdır.

Bir Barcelonalı olamazsın!

Taraftarlık tuttuğun takımın duygusunu hissetmektir 

Türkiye’deki yabancı takım hayranlığını anlamaya çalışıyorum, belli tespitlerim de var aslında; fakat bir türlü kabul edemiyorum.

İnsan duygusunu hissedemediği, cismen her an ulaşması zor olan, kültürünü yaşamadan, sadece okuduklarından bilebildiği bir kulübe nasıl taraftar olur sizce?

Sosyal medyada ünlü olmak!..

Sosyal medya üzerinden ünlü olunmuyor 

Sosyal medya olarak tarif edilen sanal ortam, koşar adımlarla, bir kendini ispat etme merkezine dönüşüyor.
"Ben de buradayım, beni görün ve beğenin" demenin kestirme yolu...